سرخط خبرها

گسترش زیرساخت‌های زبان به وسیله شاهنامه

  • کد خبر: ۲۲۷۹۳۹
  • ۲۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۵:۵۷
گسترش زیرساخت‌های زبان به وسیله شاهنامه
استاد دانشگاه هرات گفت: ما به وسیله این شاهنامه است که می‌توانیم زیرساخت‌های زبان را گسترش دهیم.

به گزارش شهرآرانیوز، صلاح الدین جامی امروز ۲۵ اردیبهشت‌ماه در مراسم افتتاحیه بزرگداشت حکیم فردوسی اظهار کرد: بدون شک اصلی‌ترین مرجع که می‌تواند به عنوان سند هویت یگانه ما تلقی شود و بتوانیم استناد کنیم، شاهنامه فردوسی است. زمانی که از فردوسی صحبت می‌کنیم قطعا او را به مثابه ادب زبان فارسی به عنوان رستم ماندگار فرهنگ فارسی می‌شناسیم.

وی افزود: فردوسی معمولا به عنوان اندک مردان بزرگی می‌دانیم که همواره بر تاریخ بوده و نه در تاریخ. زمانی که از حکیم دانا صحبت می‌کنیم قبل از هر مورد دستگاه اندیشگی، بزرگ و طیف وسیع از فرهنگ، حکمت، اخلاق، اندرز، پند، سیاست و از همه بیشتر خرد و دادگری به عنوان یک راهبرد سیاسی برای ما عرض اندام می‌کند.

استاد دانشگاه هرات با بیان اینکه در کنار این مقولات کیهانی، انسانی و از همه مهم‌تر نمایش حالات درونی انسان با الفاظ بسیار رسا و ساده است، ادامه داد: در حوزه ادبیات باید دایره تقلیل قطعا می‌پردازیم به بخش زبان و ادب فردوسی؛ بدون شک بحث از تاثیر شاهنامه فردوسی نسبت به فرهنگ و زبان فارسی است این میزان تاثیر، نفود و تسلط شعر و اندیشه فردوسی بر همه شاعران همواره هویدا و مشهود است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه قطعا اینجاست که فردوسی و مثابه کوهسار که از قلب خودچشمه شاعر می‌جوشاند، اما در حوزه زبان، فردوسی نقش بسیار گسترده و ژرفابخشی دارد، گفت: نقش فردوسی در خصوص زبان بیشتر جنبه نیرودهی برای تمام تلاشگران پس از او دارد. فردوسی در زمان و زمانه شاهنامه ایجاد می‌کند که پیش از او هیچ شاهکار بزرگی نداریم.

جامی خاطرنشان کرد: همه بزرگوارانی که پس از فردوسی دست به سرایش زدند گنجبنه و شاهکار بزرگ فردوسی را در دست داشتند و با اتکا به او قطعا به آفرینش‌گری پرداختند. ما به وسیله این شاهنامه است که می‌توانیم زیرساخت‌های زبان را گسترش دهیم.  جالب است که فردوسی در سرایش ۶۰ هزار بیت تنها ۹ درصد واژه غیرفارسی استفاده کرد و این خود توانسته که امروزه زبان فردوسی از زبان شاعر کهن دیگری نزدیک باشد.

وی ادامه داد: بنابراین فردوسی از مقوله فرهنگ‌سازی در شاهنامه کارگاه عظیم تولید واژه برای فارسی‌زبانان به راه انداخت. با این حساب می‌توان گفت که حظ اشعا حافظ، حلاوت شعر سعدی و جوشش جان مولوی، افسون شعر خاقانی و حیرت‌انگیزی پایگاه فکری خیام از هر جهت باید از شاهنامه فردوسی بدانیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->